Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Καλωσορίσατε!




Σας καλωσορίζω σ’ αυτή τη ζεστή γωνιά που μου πρόσφερε πολύ ευγενικά ο νέος εκδοτικός οίκος Αναζητήσεις, τον οποίο δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω και δημόσια.
Αυτό θα είναι το δικό μας σαλόνι όπου θα τα λέμε με άνεση σαν καλοί φίλοι. Θα ανταλλάζουμε απόψεις για τη λογοτεχνία, για την ποίηση, για τις τέχνες γενικά, ακόμα κα την πολιτική ή τη φιλοσοφία, αν κάποιους τους ενδιαφέρει το θέμα.
Ως οικοδεσπότης είμαι έτοιμος να σας υποδεχτώ πρόθυμα με το πρώτο που θα ακούσω χτύπημα στην πόρτα, αν σας ενδιαφέρει να μάθετε κάποια πράγματα για τον άνθρωπο που ζητά τη φιλία σας. Επιτρέψτε μου σεμνά να πω δυο λόγια.
Έχω φοιτήσει στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών της Μόσχας ενώ παράλληλα ακολούθησα ένα διετή κύκλο μαθημάτων της Ρούσικης γλώσσας στο Ινστιτούτο ξένων γλωσσών. ( Φιλολογικό Τμήμα ) Μιλώ Επίσης Ισπανικά και Αγγλικά.
Ξεκίνησα σαν ερασιτέχνης ζωγράφος κι έλαβα μέρος σε ομαδικές μόνο εκθέσεις. Με τη ζωγραφική πήρα διαζύγιο μετά από δεκαπέντε χρόνια ερωτικής σχέσης και συμβίωσης. Αυτό έγινε μόλις κατάλαβα πως ο κύκλος είχε κλείσει αφού σ’ αυτό το πάρε δώσε, εγώ δεν είχα τίποτα άλλο πια να προσφέρω. Παραμείναμε όμως δυο καλοί φίλοι και δηλώνω φανατικός θαυμαστής.
Σαν λογοτέχνης ξεκίνησα με το αγαπημένο μου είδος, το χρονογράφημα, δημοσιεύοντας συχνά σ’ εφημερίδες και περιοδικά. Πάντα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε η ιδέα να συγγράψω μυθιστόρημα, πράγμα που τελικά αποτόλμησα το 2004 με το Κάπα.
Οι καλές κριτικές και το ενδιαφέρον που επέδειξε το κοινό, μου έδωσαν κουράγιο να συνεχίσω. Έτσι το 2006 έρχεται το δεύτερο μυθιστόρημα μου με τίτλο ο γιος της καταιγίδας σε έκδοση Επιφανίου, το οποίο γνωρίζει ακόμη πιο μεγάλη επιτυχία και αποσπά το πρώτο κρατικό βραβείο λογοτεχνίας του Υπουργείου Παιδείας και πολιτισμού Κύπρου. ( Τώρα συνεχίζω να συγγράφω και ελπίζω σύντομα να βγω με νέα έργα).
Αυταααά……..

Σας περιμένω!

Κάπα


Η φύση εδώ σκληρή και πρωτόγονη, κρανίου τόπος κι ο καθένας να ανηφορίζει καθημερινά κουβαλώντας το σταυρό του για να ξεκοιλιάσει το βουνό, να μερέψει την αγκρισμένη γη, να φυτέψει ελιές, αμπέλια, μυγδαλιές. Κι ο ιδρώτας να καίει τα μάτια...
Αχ Χριστέ μου! Αν ήθελαν για τα καλά να σε τιμωρήσουν, εδώ θα σ' έφερναν.